آثار شوری بر جوانه زنی و رشد ارقامی از یونجه و اسپرس

به منظور بررسی آثار شوری بر رشد رویشی یونجه و اسپرس، یک رقم یونجه استرالیایی 2129 و یک رقم یونجه ایرانی (قره یونجه) و یک رقم اسپرس گلپایگان در طرح اسپلیت پلات در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار در پنج سطح شوری 0، 75، 125، 175 و 225 میلی مولار مورد مقایسه قرار گرفتند. آزمایشها در 2 مرحله مستقل، جوانه زنی و رشد رویشی انجام گرفتند. در مرحله جوانه زنی در تیمارهای پایین شهری (0، 75، 125 میلی مولار) رقم یونجه استرالیایی 2129 درصد جوانه زنی بیشتری نسبت به قره یونجه و اسپرس گلپایگان داشت. اما در سطح بالای شوری (175 و 225 میلی مولار) قره یونجه 10% جوانه زنی بیشتری نسبت به 2 رقم دیگر داشت. برای اندازه گیری آثار شوری بر رشد گیاهان به مدت 52 روز با آب معمولی جهت استقرار آبیاری شدند و تیمارهای شوری بمدت 49 روز هفته ای یک نوبت اعمال شد. سپس پتانسیل آبی برگ، وزن خشک اندامهای هوایی، وزن خشک ریشه، طول ریشه، ارتفاع ساقه ها اندازه گیری شدند. از نظر عملکرد علوفه (وزن خشک اندامهای هوایی) در شوری های متوسط (75 و 125 میلی مولار) عملکرد یونجه استرالیایی بهتر از بقیه بود، اما در شوری زیاد (175 و 225 میلی مولار) عملکرد قره یونجه بهتر از بقیه بود. اسپرس گلپایگان در کلیه تیمارهای شوری عملکردی کمتر نسبت به یونجه ها داشت، اما بیشترین پتانسیل آبی برگ را داشت که نشان دهنده مقاومت بیشتر نسبت به شوری می باشد. همچنین قره یونجه کمترین پتانسیل آبی برگ را داشت. آزمایشها نشان دادند که در مجموع در تیمارهای شوری متوسط (75 و 125 میلی مولار) چه در مورد جوانه زنی و چه از نظر رشد و عملکرد علوفه، رقم 2129 یونجه استرالیایی بهترین بود و در تیمارهای شوری زیاد (175 و 225 میلی مولار) قره یونجه هم از نظر جوانه زنی و هم از نظر عملکرد علوفه خشک بهترین عملکرد را داشت.